Pas de deux
Eerst is het lichaam niet meer dan materie in wording, twee polymorfe wezens ontdekken hun eigen lichaam en de ruimte waarin ze zich bevinden. En dan, dan zijn ze samen, met een stoel en een canapé, … gekleed. Alles is concreet en reëel, flarden uit het leven overlappen zich. En de absurditeit van deze mislukte ontmoeting laat een wrange nasmaak achter …
Als uitgangspunt voor deze voorstelling namen we de androgyn uit Plato’s mythe ‘Het Feest’. Het is een beetje alsof we dat wezen in twee deelden en op het podium neerpootten, als een proefkonijn in een laboratorium, om zijn gedragingen te bestuderen ; op dezelfde manier als dat dat door de goden van de Olympus is gebeurd, ze sneden hem in twee en observeerden vervolgens zijn gekronkel. De mythe verteld dat de androgyn eenmaal opgedeeld onophoudelijk heeft gezocht naar zijn verloren wederhelft en dat de natuur van de liefde voortspruit uit dit ‘drama’, uit deze opdeling. We vonden deze metafoor van de liefde heel mooi en tegelijkertijd ook heel gruwelijk.
Credits
Choreografie: Barbara Mavro Thalassitis
Uitvoering: Wouter Krokaert en Barbara Mavro Thalassitis.
Muziek: Gerome Nox (uittreksel uit de cd « Ventre » + originele compositie) en Carlos Gardel.
Lichtontwerp: Michel Delvigne